Hej Hej!
Emiel van de Hazelhoeve is een ontzettend vermakelijk en beroemd verhaal van de Zweedse schrijfster Astrid Lindgren.
Het boek gaat over de avonturen van de vijfjarige, blonde belhamel Emiel.
Via de links hieronder ontdek je alles wat je moet weten over dit verhaal waar ook een film over werd gemaakt.
Wil je het boek bestellen? Via de knop hieronder kan je direct de luxe uitgave met mooie illustraties en veel achtergrond informatie.
Hej då! – The Nordic Dutchman
Emiel van de Hazelhoeve Story Walk naar Katthult
Onlangs bezocht ik in Zweden de plek waar de films van Emiel van de Hazelhoeve zijn opgenomen: de boerderij Katthult in Småland.
In deze video vertel ik je tijdens een korte wandeling naar deze boerderij alles wat je moet weten over Emiel van de Hazelhoeve.
Loop je met mij mee?
Abonneer je op de nieuwsbrief voor meer Astrid Lindgren recensies en verhalen
Waar gaat Emiel van de Hazelhoeve over?
Emiel van Hazelhoeve vertelt het verhaal van de blonde Emiel, een vijfjarige jongen vol kattenkwaad maar met een hart van goud. Hij woont ergens aan het begin van de vorige eeuw op een boerderij in Lönneberga, een klein dorpje in Zuid-Zweden.
Hier zet de blonde belhamel dag na dag de boel op op stelten en belandt van het ene in het andere avontuur. Hij trekt de andere boerderij bewoners hier niets vermoedend in mee. Zusje Ida bewondert haar grote broer en volgt hem in alles, melkmeisje Lina is geen fan van zijn streken, boerderij hulp Alfred is zijn beste vriend, vader is streng voor hem en in moeders ogen kan hij niets fout doen.
Het voorwoord van het boek vat misschien wel het beste samen waar Emiel van de Hazelhoeve over gaat: dit boek gaat over een jongetje stouter dan alle andere.
Toch komen zijn avonturen niet voort uit slechtigheid. Emiel is gewoon een heel vrolijk jongetje die door zijn enthousiasme in de gekste situaties beland.
Wat je over Emiel van de Hazelhoeve moet weten
Emiel van de Hazelhoeve is een serie van kinderboeken van de beroemde Zweedse schrijfster Astrid Lindgren. Zij schrijft tussen 1963 en 1997 in totaal liefst twaalf boeken over de belhamel uit Småland. Nadat Astrid Lindgren de eerste verhalen over Emiel van de Hazelhoeve (Emil i Lōnnberga) uitbrengt blijkt de wereld al snel fan. Zijn verhalen worden in 44 talen uitgebracht en later meerdere malen verfilmd.
Het boek ‘Emiel van de Hazelhoeve’, wat je in Nederland in de boekwinkel kunt kopen, is een bundeling van verhalen over Emiel en bestaat uit twee delen: ‘Emiel zet alles op z’n kop’ en ‘Emiel laat de poppetjes dansen’.
Het eerste deel bestaat uit vier hoofdstukken, in elk hoofdstuk volg je één dag uit het leven van Emiel. Iedere dag is gevuld met kattenkwaad en doet Emiel in de gekste situaties belanden.
Het tweede deel van het boek bestaat uit wat langere verhalen. We volgen nog steeds telkens één dag uit het leven van Emiel alleen zijn de dagen hier wat uitgebreider beschreven.
De geboortegrond van Astrid Lindgren
De avonturen van Emiel spelen zich af tussen 1899 en 1911 in Lönneberga, een Zweeds dorpje in de provincie Småland. Vandaag de dag telt het kleine dorp nog geen tweehonderd inwoners. Het is geen toeval dat de avonturen van Emiel zich juist in deze streek afspelen. Astrid Lindgren groeide namelijk op in het dorpje Näs. Dit is nog geen 25 kilometer van Lönneberga en aan de rand van het stadje Vimmerby. Emiel doet dit stadje in het boek aan wanneer hij de jaarmarkt bezoekt. Uiteraard belandt hij ook hier weer in een dwaas avontuur.
Tegenwoordig vind je in Vimmerby het Astrid Lindgren themapark en Astrid Lindgren museum. Dit staat nog op mijn lijst van dingen die ik hier in Zweden wil bezoeken dus hopelijk kan ik hier binnenkort op deze site meer over vertellen.
Hoe Zweeds is Emiel van de Hazelhoeve?
Als ik Zweedse boeken lees of films en series kijk vind ik het leuk om wat mee te krijgen van de Zweedse cultuur en gebruiken. Zo leer ik meer over het land waar ik woon.
Daarom ben ik blij dat met de nieuwe uitgave van Emiel van Hazelhoeve, het verhaal voor ons Nederlanders een stuk Zweedser is geworden. Voorheen was het boek namelijk ‘vernederlandst’. Emiel heet in eerdere drukken Michiel en hij eet krentenbollen en pannenkoeken in plaats van bullar en palt. Ook worden Småland en Vimmerby in eerdere uitgaven niet bij naam genoemd.
In het nawoord van het boek laat de uitgever weten dat ze dit hebben aangepast om dichter bij het origineel te blijven. De kinderen van nu zijn, onder andere door de komst van het internet, wereldwijzer en daardoor beter in staat dit soort zaken te plaatsen, zo geeft de uitgever aan.
Kaaskoek en deegballen van bloed
Ook vind je in de verschillende verhalen veel typisch Zweedse dingen terug. Zo eten ze op de boerderij onder andere Kaaskoek. Dit is de Nederlandse vertaling van van het Zweedse ‘Ostkaka’. Het is eigenlijk meer taart dan koek en een typisch Smålands gerecht wat je hier in de supermarkt kunt kopen.
Een ander typisch traditioneel Zweeds gerecht wat je in het boek tegenkomt is ‘Palt’. Dit zijn een soort deegbollen gemaakt van (dieren)bloed, meel, havermout, zout en soms ook aardappels.
Emiel doet zijn behoefte op een ‘Utedass’, vrij vertaald een buiten toilet. Vroeger was er geen riool en daarom bevond de wc zich vaak een eindje van het woonhuis af in een klein houten huisje. Dit typisch Zweedse buitentoilet vind je nog steeds op veel, meer afgelegen, plekken in Zweden. Van buitenaf ziet het Utedass er vaak uit als een klein, gezellig schuurtje, in werkelijkheid is dit dus een niet al te fris ruikend wc hokje.
Wat verder erg Zweeds is in Emiel van de Hazelhoeve, is de boerderij zelf en de omliggende landschappen. De familie Svensson woont op een typisch Zweedse boerderij met (falu)rood geverfde planken omringd door akkers, weiden, bos en een meer.
Emiel van de Hazelhoeve: lezen of niet?
Zoals je van Astrid Lindgren mag verwachten is Emiel van de Hazelhoeve ontzettend leuk en vlot geschreven. Je kunt zien dat de schrijfster veel plezier gehad moet hebben tijdens het schrijven van de verhalen over het ondeugende jongetje. Tijdens het lezen kon ik haar op sommige momenten voor mij zien achter de typemachine met een grote glimlach op het gezicht, want die glimlach spat bij momenten van de pagina’s af.
Emiel van de Hazelhoeve is een echt kinderboek, meer dan bijvoorbeeld andere Astrid Lindgren verhalen zoals Ronja de Roversdochter of de Gebroeders Leeuwenhart. Deze verhalen zijn misschien meer voor alle leeftijden geschikt omdat er ook veel levenswijsheden in verpakt zitten. In Emiel van de Hazelhoeve vind je deze ook terug maar draait het toch vooral om de gekke capriolen van het blonde jongetje.
Tijdens het lezen gingen mijn gedachte soms terug naar een van mijn favorieten toen ik klein was: Pietje Bell. Ik kon eindeloos genieten van de avonturen van Pietje. Een jongen, net als Emiel, met een hart van goud en die met de beste bedoelingen in allerlei netelige situaties belandt.
Als kind was ik zonder enige twijfel ook fan geweest van Emiel en ik vind het bijna jammer dat ik Emiel niet eerder heb leren kennen. Zeker als je kinderen hebt in de leeftijd van Emiel is dit boek een must have voor op de boekenplank.
Het eindoordeel over Emiel van de Hazelhoeve? LEZEN!
